آلوپسي آرئاتا، يا ريزش سكه اي مو

آلوپسي آرئاتا، يا ريزش سكه اي مو

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
آلوپسي آرئاتا، يا ريزش سكه اي مو، از بيماريهاي نسبتا شايع خود ایمنی است و حدود یک الی دو درصد افراد طي عمر خود به اين بيماري مبتلا ميشوند
آلوپسي آرئاتا هم مثل خيلي از بيماريهاي ديگر، يك بيماري مولتي فاكتوريال است. علاوه بر نقش سيستم ايمني، استعداد ژنتيكي وعوامل محیطی هم نقش نسبتا مهمي در ايجاد اين بيماري دارد.اين بيماري مسري نيست.

آلوپسی آرئاتا انواع مختلفی دارد  
آلوپسی آرئاتا: ریزش مو بصورت سکه ایی
آلوپسی توتالیس: ریزش موی تمام قسمتهای سر
آلوپسی یونیورسالیس: ریزش تمام موهای بدن

آلوپسي آرئاتا يك بيماري خوش خيم است، با اين حال تاثير زيادي بر كيفيت زندگي افراد دارد.

🍃🍃  علایم و نشانه ها:
  ریزش مو ناحیه ایی: بیماری با ریزش مو در نواحی به سایز یک سکه اتفاق می افتد. ممکن است اولین بار وقتی تعداد زیادی مو روی بالش خود می بینید یا در هنگام استحمام متوجه ریزش موی خود شوید. معمولا این نوع ریزش مو اولین بار در موهای سر بوقوع میپیوندد؛ اما می تواند موهای ابرو، مژه ها، ریش و هرمنطقه دارای مو را در بر گیرد. سایز این نواحی ریزش مو ممکن است متفاوت باشد.
ممکن است در این منطقه گرد از ریزش مو تعدادی موهای کوتاه دیده شوند. ویژگی آنها باریک شدن در محل اتصال به پوست سر میباشد که نمایی شبیه علامت تعجب ایجاد می کند!!
گسترش ریزش مو: با گذشت زمان، برخی بیماران مقدار بیشتری از موهای سر و تقریبا تمام آنرا از دست می دهند. برخی افراد حتی تمام موهای بدن خود را با گذشت زمان از دست می دهند. اگرچه این اتفاقات شایع نمی باشند. یک فرم ناشایع دیگر، باقی مان ن نواری از موها دور قسمت خلفی سر می باشد.
درگیری ناخنها: ناخنهای دست و پا نیز در این بیماری ممکن است درگیر شوند. فرورفتگی های نوک سوزنی، نقاط یا خطوط سفیدرنگ، از دست رفتن شفافیت ناخنها، نازک شدن ناخنها از جمله تغییرات ناخنی در آلوپسی می باشد . ممکن است حتی ناخنها دچار ریزش شوند. گاهی اوقات تغییرات ناخنی نخستین نشانه های بروز بیماری آلوپسی می باشد.

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

سیر بیماری آلوپسی آرئاتا قابل پیش بینی نیست. در مواردی که درصد کمی از موها درگیر هستند، در اغلب موارد بیماری خودبخود خوب میشود. هرچند احتمال عود همیشه وجود داشته و در موارد عودکننده ممکن است بیماری شدیدتر بروز کند.
درمانهاي متفاوتي براي اين بيماري وجود دارد كه بسته به شدت بيماري از آن استفاده ميشود. معمولا در موارد خفیف از استیروییدهای موضعی یا تزریق در محل ضایعات استفاده میشود. در موارد شدیدتر از داروهای مختلفی که تنظیم کننده ی سیستم ایمنی هستند استفاده میشود. گروه نسبتا جدیدی از داروها که مهارکننده های جینوس کیناز هستند (مثل داروی توفاسیتینیب) از جمله داروهای تازهای هستند که با نتایج امیدوارکننده ای به همراه داشته اند.