کهیر چیست؟
کهیر بیماری شایعی ست که با بروز برآمدگی ها و ورم های قرمزرنگ خارش دار روی بدن مشخص می شود.
این تورم ها معمولا طی چند ساعت محو می شوند و در این حین ممکن است ضایعات جدید دیگری جایگزین ضایعات محو شده شوند. کهیر معمولا با خارش شدید و گاهی اوقات با حس سوزش همراه است.
کهیر به علت رها شدن هیستامین از لایه های فوقانی پوست ایجاد می شود.
گاهی اوقات تورم کهیر عمقی بوده، چشم، لب ها و زبان را درگیر می کند که به آن آنژیوادم می گویند.
کهیر را به اشکال حاد و مزمن تقسیم می کنند. کهیر حاد وقتیست که کمتر از 6 هفته طول کشیده باشد و کهیر مزمن هنگامیست که بیش از 6 هفته تداوم داشته باشد.
چه عواملی باعث ایجاد کهیر حاد می شوند؟
گاهی اوقات یک عامل مشخص وجود دارد همانند یک عفونت ویروسی، یک واکنش دارویی کهیری یا گزش حشرات.
شایعترین داروهایی که ایجاد کهیر حاد می کنند عبارتند ازآنتی بیوتیکها (بخصوص پنی سیلین و سولفونامید ها)، مسکن ها (مثل آسپیرین و آیبو بروفن)، مخدرها، رنگهای حاجب مورد مصرف در رادیولوژی، دیورتیکها و کدئین.
خوراکیهای شایع کهیرزا عبارتند از شیر، تخم مرغ، ماهی، صدف، آجیل، شکلات و توت فرنگی. همچنین افزودنی های غذایی همانند سالیسیلات ها و بنزوآت ها هم ممکن است عامل کهیر باشند.
با این حال، در بسیاری از موارد هیچ عامل مشخصی پیدا نمی شودو خیلی به ندرت، واکنش آلرژیک حاد که آنافیلاکسی نامیده میشود و نیاز به درمان اورژانس دارد رخ می دهد.
چه عواملی باعث ایجاد کهیر مزمن می شوند؟
علت کهیر مزمن معمولا نامشخص است، هرچند گاهی از اوقات ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای دیگر باشد.
استرس های روحی ممکن است از علل عود کهیر باشند.
کهیر مزمن ممکن است همچنین به علت استرس های فیزیکی چون فشار، سرما، گرما، نور آفتاب یا ورزش ایجاد شوند.اینگونه از کهیرها، کهیر فیزیکی نامیده می شوند.
برای درمان و پیشگیری از کهیر چه می توان کرد؟
فهرستی از تمام داروها و ویتامین هایی که مصرف می کنید در اختیار پزشک خود قرار دهید.
تستهای آلرژی غالبا بسیار گران هستند و در نهایت هم به لیستی از آلرژن ها منتهی میشوند که عملا ارتباطی با کهیر شما ندارند.
در صورت امکان، علت کهیر میبایست پیدا شده و مرتفع شود.
بیمارانی که واکنش شدید آنافیلاکسی دارند میبایست دستبند هشدار به دست داشته باشند.
مواد حاوی آسپیرین، آیبو بروفن و مخدر ها همگی باعث آزادسازی هیستامین و ایجاد کهیر حاد و مزمن شده، نباید در افراد مبتلا به کهیر مصرف شوند.
در افرادی که کهیر فیزیکی دارند از پوشیدن البسه تنگ و نیز استحمام با آب داغ خودداری شود.
میتوان لیستی از غذاهایی که ممکن است مسبب کهیر باشند تهیه کرد، هرچند غالبا چندان کمک کننده نخواهد بود.
اصل کلی در درمان کهیر مزمن استفاده از آنتی هیستامین های خوراکی است. آنتی هیستامین ها میزان خارش را کم میکنند، تورم کهیر را برطرف کرده و معمولا زمان کهیر را کوتاه می کنند، هرچند ممکن است به طور کامل کهیر را برطرف نکنند. آنتی هیستامین ها داروهای نسبتا بی عارضه ای هستند و باید بطور منظم و گاه طولانی استفاده شوند.
گاهی اوقات برای شکستن سیکل کهیر می توان به طور کوتاه مدت از استیروئیدهای خوراکی (کورتون) استفاده کرد، اما باید توجه داشت که استفاده طولانی مدت کورتون با عوارض زیادی همراه بوده و در درمان کهیر توصیه نمی شود.
خوشبختانه در اغلب موارد کهیر مزمن به تدریج خود به خود از بین میرود.در50 درصد افراد پس از 3 تا 12 ماه،در 20 درصد بین 12 تا 36 ماه، ودر 20 درصد بین 36 تا 60 ماه کهیر از بین میرود، اما در درصد اندکی تا سالهای سال باقی می ماند!
دکتر امید زرگری
متخصص پوست ، عضو آکادمی درماتولوژی آمریکا
Omid Zargari, MD, FAAD
www.drzargari.com